Sirius pek çok mitolojik ve folklorik öykülere Güneş’ten bağımsız bir biçimde konu olabilmiştir. Sirius'u hayatlarının merkezi durumuna getirmiş olan Mısır Uygarlığı, takvimlerini dahi Sirius'un doğuş zamanına göre ayarlamışlardır. Sirius A 'nın eliyak doğuşu (güneşle birlikte doğuşu) antik Mısır’da Nil Nehri’nin taşmalarını, antik Yunan’da “Köpek Günleri”nin (kavurucu sıcak günler) başlangıcını, Polenezya’da kışı haber veriyor, Pasifik Okyanusu’nda ise gemicilere önemli bir işaret oluyordu.
Sirius'un önemi Mısır hiyeroglif yazısının çözülmesinden sonra keşfedilmeye başlanmıştır. Sirius konusunun popülerlik kazanması ise gerek Fransız etnolog Marcel Griaule ve asistanı Germaine Dieterlen'in 1930'lu yıllarda Afrika'nın Dogon yerlilerinden Sirius hakkında öğrendikleri bilgileri Batı'ya aktarmalarıyla, gerekse araştırmacı yazar Robert K. Temple'ın bu bilgileri ele aldığı 'Sirius Gizemi' adlı kitabının yayımlanmasıyla gerçekleşmiştir.
Sözde ilkel diye nitelendirilen bu yerlilerin astronomi hakkında bildikleri bazı bilgiler o dönemin(1930'lu yılların) astronomi bilgileriyle paralel olmakla kalmıyor, bazı noktalarda o dönemin astronomi bilgilerini de aşıyordu.
Dogonların 1930'lu yıllarda Sirius'la ilgili bildirdikleri bilgiler şunlardı:
1- Sirius bir çiftyıldızdır. Gözle görülmüyorsa da Sirius-A yıldızının bir eşi vardır.Her iki yıldız birbirleri çevresinde dönerler.
2- Sirius-B cüce bir yıldız olmasına karşın maddesi çok ağır bir yıldızdır.
3- Sirius-A ve Sirius-B'nin dolanım periyotları 50 yıldır.
Dogonların verdikleri bu bilgiler o yıllarda astronomlar tarafından bilinmiyordu. Sonraki yıllarda yapılan keşifler Dogonlar'ın söylediklerini haklı çıkardıkça astronomlar şaşkınlığa düşmüşlerdir. Sirius-A ve Sirius-B yıldızlarının dolanım periyotları günümüzde en hassas ölçümlerle 49.9 yıl olarak saptanmıştı.
SİRİUS YILDIZININ KURAN’DAKİ YERİ
Doğrusu, 'Şi'ra (yıldızı)nın' Rabbi O'dur. (Necm Suresi, 49)
Arapça karşılığı "Şi'ra" olan Sirius yıldızının, sadece "yıldız" anlamına gelen Necm Suresi'nin 49. ayetinde geçmesi son derece dikkat çekici bir durumdur. Bunlardan daha büyük olan Sirius A, Sirius B'den Dünya'ya daha yakındır ve özelliği çıplak gözle görülebilen en parlak yıldız olmasıdır. Sirius B yıldızının özelliği ise teleskopsuz görülememesidir.
Sirius takım yıldızları, birbirlerine doğru yay şeklinde bir eksen çizerler ve her 49,9 yılda bir birbirlerine yaklaşarak gökyüzünde sarkarlar. Bu bilimsel veri, günümüzde Harvard, Ottawa ve Leicester Üniversiteleri'nin astronomi bölümlerinin fikir birliğiyle kabul ettikleri bilimsel bir gerçektir.
Nitekim (ikisi arasındaki uzaklık) iki yay kadar (oldu) veya daha yakınlaştı. (Necm Suresi, 9) Necm Suresi'nin 9. ayetinden anlaşılan "ikisi arasındaki uzaklık" anlatımı bizlere bu iki yıldızın çizdiği yörüngede birbirlerine yaklaştığını ifade etmektedir. (Doğrusunu Allah bilir.)